Janna Krediet: "Ik vind het belangrijk om bij te dragen aan de samenleving, als is het maar een beetje."

In de serie Leden In Beeld gaan we in gesprek met ons veelzijdige netwerk. Vandaag spreken we Janna Krediet, aangesloten bij VGME sinds 2013.

Voor de 61-jarige Janna Krediet uit Driebergen is haar werk een manier om iets te betekenen voor de maatschappij. Ze begon ooit als architect en werkt nu al meer dan 25 jaar in het vastgoed, met zorgvastgoed als haar grote passie. We praten met haar over hoe ze vanuit de architectuur het zorgvastgoed in rolde, haar ideeën over bewust leven en wat ze van plan is nu de pensioenleeftijd in zicht komt.

Janna groeide op in een ondernemersfamilie in Friesland. Haar opa en daarna haar vader runden het logistieke bedrijf Jan Krediet, maar Janna koos haar eigen weg. "Al van jongs af aan tekende ik plattegronden en huizen," vertelt ze. "Op de middelbare school wist ik al dat ik bouwkunde wilde studeren. In die tijd was dat best bijzonder in mijn omgeving: een meisje dat ging studeren, en dan ook nog bouwkunde. Dat zag je toen bijna niet."

Haar leven veranderde ingrijpend toen haar moeder tijdens haar middelbare schooltijd overleed, en een paar jaar later ook haar vader. Op haar negentiende stond Janna er alleen voor. "Zo'n verlies op die leeftijd is een enorme klap die je altijd bijblijft," zegt ze. "Mijn moeder zei altijd: ‘Doe wat jíj wilt en zorg dat je zelf je boterham verdient.’ Die woorden zijn me bijgebleven en hebben richting gegeven aan mijn carrière en keuzes."

"Mijn moeder zei altijd: ‘Doe wat jíj wilt en zorg dat je zelf je boterham verdient’.”

Begin jaren 80 verhuisde Janna naar een studentenkamer in Delft om bouwkunde te studeren, met als specialisatie architectuur en restauratie. Haar eerste baan vond ze als assistent-projectmanager bij Ballast Nedam Engineering. "Dat was een mooie start," vertelt ze, "maar ik merkte dat ik meer wilde. Ik voelde me beperkt in de uitvoering, wilde het grotere geheel zien en miste het ontwerpen en creatief denken."
Kort daarna stapte ze over naar een architectenbureau. "Het was een klein bureau, maar dat maakte het juist leuk, ik kreeg veel kansen," zegt Janna. "Mijn eerste opdracht was om in een competitie een ontwerp te maken voor een tuincentrum. En hoe mooi om die meteen te winnen!"

Mannenwereld
Janna leerde ook de traditionele kant van de sector kennen. "De architectuurwereld was - en is soms nog steeds - een mannenwereld," vertelt ze. "Vrouwelijke architecten waren toen echt een uitzondering. Als de telefoon ging, werd er gevraagd naar ‘ingenieur meneer Krediet.’ De telefoniste moest dan uitleggen dat er geen meneer Krediet was, maar wel een mevrouw Krediet. Ach, ik haalde mijn schouders op, maar ik merkte wel dat ik als jonge vrouw harder moest knokken en werd onderschat. Ik ben niet iemand die per se met een titel wil opvallen, maar in die tijd ben ik toch mijn titel ir. gaan gebruiken in correspondentie. Het zorgde ervoor dat mensen me serieuzer namen."

"De architectuurwereld was een mannenwereld. Als de telefoon ging, vroegen ze naar ‘ingenieur meneer Krediet’. Dan moest de telefoniste uitleggen dat er geen meneer Krediet was, maar wel een mevrouw Krediet."

Van architectuur naar de zorg
Na ruim vier jaar als architect stapte Janna over naar de zorgsector. "De keuze voor de zorg was toen niet heel bewust, het kwam op mijn pad," zegt ze. "Bij het bureau waar ik werkte was het onrustig op directieniveau en ik wilde een frisse start. Maar de bouwsector lag stil en vacatures waren schaars. Toen kwam ik terecht bij het College voor Ziekenhuisvoorzieningen als bouwkundig medewerker."

Vanaf dat moment bleven vastgoed, huisvesting en zorg de rode draad in haar carrière. “Na mijn tijd bij het College voor Ziekenhuisvoorzieningen heb ik jarenlang bij adviesbureaus gewerkt als externe adviseur voor vastgoed en huisvesting in de zorg,” vertelt Janna. “Later ben ik bij zorginstellingen zelf aan de slag gegaan, eerst in de geestelijke gezondheidszorg en daarna bij Kentalis. Als externe adviseur kwam er altijd dat commerciële stuk bij kijken, nieuwe klanten binnenhalen. En dat dat ligt me gewoon niet. Ik wil mijn tijd en energie steken in de inhoud van m’n werk, niet in sales.

"Vastgoed, huisvesting en zorg zijn de rode draad in mijn carrière."

Sinds maart 2023 werkt Janna bij Abrona, een zorgorganisatie die volwassenen met een verstandelijke beperking ondersteunt. “Als portefeuillemanager vastgoed ben ik verantwoordelijk voor de vastgoedstrategie,” legt ze uit. “Ik werk aan strategische beleidsscenario’s en geef adviezen aan het management om de vastgoedportefeuille zo goed mogelijk in te zetten voor onze zorgdoelen.”

Wat Janna waardeert in haar werk, is het verbinden van verschillende mensen en belangen om de beste woonoplossingen te realiseren. "Ik werk nauw samen met zorgverleners, cliënten en het management om huisvesting te creëren die aansluit bij wat onze cliënten nodig hebben," vertelt ze. "Iedereen heeft zo zijn eigen kijk op zorg en specifieke wensen, en mijn rol is om die allemaal op één lijn te brengen en te zoeken naar oplossingen die werken. Het balanceren tussen alle belangen, de mogelijkheden helder maken en ervoor zorgen dat iedereen begrijpt waar we naartoe werken – dát maakt deze rol betekenisvol voor mij. Ik hou ervan om alles overzichtelijk en inzichtelijk te maken, zodat we een plan neerzetten waar zowel cliënten, hun families als zorgteams blij mee zijn."

Ze voegt toe: “Uiteindelijk heeft mijn werk een maatschappelijk doel en dat is belangrijk voor me. Ik wil graag iets kunnen bijdragen aan de samenleving, al is het maar een beetje. Op de middelbare school had ik een tussenjaar op een highschool in Canada. Je zou misschien denken dat het daar wel lijkt op Nederland, omdat het ook een westers land is, maar ik heb dat heel anders ervaren. Het leven daar voelde harder, als een ratrace en oppervlakkiger. Je moet jezelf voortdurend verkopen, en er is minder ruimte voor diepgang. Helaas zie ik die hardheid ook steeds meer terug in de Nederlandse maatschappij.”

Bewust leven
Janna leeft bewust, met oog voor het milieu en haar gezondheid: “Als het even kan, pak ik de fiets. Het is negen kilometer enkele reis naar mijn werk, ik geniet van dat stukje fietsen. Het is een kleine bijdrage aan het milieu en tegelijkertijd werk ik aan mijn gezondheid.” Sporten doet ze graag. “Fietsen, tennissen, golfen, hardlopen, fitness, skiën, zeilen - ik doe van alles. Het is een uitlaatklep voor me. Ik heb een drukke baan en sta altijd ‘aan’. Sporten helpt me om te ontspannen.”

“Als het even kan, pak ik de fiets naar mijn werk. Het is een kleine bijdrage aan het milieu, en tegelijkertijd werk ik aan mijn gezondheid.”

Ook vindt ze rust in fotograferen en schilderen. “Afgelopen vakantie combineerde ik meerdere hobby’s in één reis: met mijn zus zeilen op de Wadden én schilderen. Zeehonden, wadlandschappen - ik probeer mezelf steeds te verbeteren. Nu schilder ik heel tekenend, maar ik wil leren losser en meer schilderend te werken."

Over haar toekomstplannen vertelt ze: “Ik las eens dat veroudering in fases verloopt. Rond je 44e krijg je een flinke ‘versnelling’ en rond je 60e weer. In mijn omgeving zijn al veel mensen van in de zestig overleden. Dat maakt me bewust dat deze levensfase echt over ouder worden gaat. Dus zolang ik gezond ben, probeer ik van het leven te genieten.

Mijn werk vind ik hartstikke leuk, maar het vraagt ook veel. Officieel werk ik 32 uur, maar meestal loopt dat uit - er is altijd zoveel te doen, en ik vind het belangrijk. Het werk biedt me uitdaging en het contact met collega’s betekent veel voor me, maar mijn geluk hangt er niet vanaf. Mijn identiteit draait niet om mijn werk. Rond mijn 65e lijkt het me mooi om te stoppen

"Een reis naar Peru staat al lang op mijn verlanglijstje.”

"Ik kijk ernaar uit om dan op een andere manier maatschappelijk betrokken te blijven en in een rustiger ritme te leven. Meer tijd voor mijn hobby’s en toch, met minder uren per week, iets kunnen betekenen en mezelf mentaal blijven prikkelen. En een reis naar Peru staat al heel lang op mijn verlanglijstje. De cultuur van de Inca’s, de geschiedenis - dat wil ik echt een keer ervaren."

Wil je reageren op dit interview? Stuur dan een e-mail naar events@vgme.nl of neem direct contact op met Janna via jannakre@gmail.com.

Carrière

Studie

Auteur: Tessa van Leeuwen
Foto: Jennifer Muller